vrijdag 29 oktober 2010

Karl Nostradamus

Ik ben geen commi, maar mijn illustere naamgenoot had eng voorspellende gaven...

"The owners of capital will stimulate the working class to buy more andmore of expensive goods, houses and technology, pushing them to take moreand more expensive credits, until their debt becomes unbearable. The unpaiddebt will lead to bankruptcy of banks, which will have to be nationalized,and State will have to take the road which will eventually lead tocommunism."

Karl Marx, Das Kapital, 1867++

zaterdag 21 augustus 2010

Vergeten juweeltjes

Soms waait er in een keer een deur open in je hoofd waardoor opgesloten herinneringen vrij komen in je bewustzijn. Meestal met een aanleiding, zo denken moderen consequentialistisch ingestoken psychologen.

Ik hoorde net "Spectacular Girl", de nieuwe single van Eels. Mooie plaat. Nader onderzoek leerde mij dat op 23 augustus het nieuwe album van Eels uitkomt, "Tomorrow Morning". Frontman van Eels is "E", a.k.a. Mark Oliver Everett. Hoewel hij zelf soms beweert dat E voor "Enormous" staat, is de meest plausibele uitleg dat zijn vrienden hem vroeger bij de eerste letter van zijn achternaam noemden, om hem te onderscheiden van een andere Mark in de groep. Die was waarschijnlijk eerder, ouder, cooler... Hoe dan ook, voor Eels werd opgericht maakte E solo muziek.

Ik herinner met een optreden in Nederland van Eels waarbij E alleen met een heel klein pianootje een briljant nummer speelde. Toen vansokkenblazend goed. Nooit kunnen vinden daarna. Weggezakt maar niet vergeten. Vandaag toch gevonden. Het nummer heet "A Most Unpleasant Man", is niet te vinden op I-tunes maar gelukkig wel op YouTube. Dus, 23 augustus 2010: Eels - Tomorrow Morning.

woensdag 21 juli 2010

The silver surfer


Foto door mijn camera (KN 2010)

Gewoon, in Scheveningen.

zaterdag 26 juni 2010

Rokjesdag hits



Er is al heel veel geschreven over Rokjesdag, maar dat wil niet zeggen dat dat ook genoeg is. Rokjesdag blijft namelijk fantastisch. 22 april is er een georganiseerde Rokjesdag geweest, wat natuurlijk een farce is. Wanneer het dit jaar echt Rokjesdag was weet ik eerlijk gezegd niet. Wat ik wel weet is dat ik met volle teugen geniet van de post-Rokjesdag periode waarin we nu leven. De legging - die met zijn grootste revival sinds de jaren '80 bezig is - gooide lang roet in het eten. Rokjes kwamen te vroeg maar zonder blote benen. Daarna bleven de leggings veel te lang aan. Maar dat is nu echt geen optie meer. Het Rokjesseizoen is weer in volle glorie aangebroken.

Je kunt je afvragen: welke muziek past er bij Rokjesdag? Je zou je ook kunnen afvragen waarom het wel roepen is en riep, maar niet poepen en piep, maar dat past minder in de context van deze blog. Meerdere mensen hebben zich over het muzikale vraagstuk inzake Rokjesdag gebogen. En ik nu dus ook. Mijn voorlopige top 10:

1. It ain't over 'till it's over - Lenny Kravitz
2. Dancing in the moonlight - Van Morrison
3. Another day - Jamie Lidell
4. Be my baby - Vanessa Paradis
5. California Soul - Marlena Shaw
6. Groovin' - The Rascals
7. I heard it through the grapevine - Marvin Gaye
8. Summer sun - Saint Germain
9. Ce matin la - Air
10. No rain - Blind Melon

maandag 19 april 2010

Marken is het nieuwe Londen



Er is eigenlijk al veel te veel over gezegd en geschreven. Mijn hersenen zijn weer overdadig gevoed met nutteloze feiten over vulkanen, aswolken, asdeeltjes, vliegtuigmotoren, IJsland, zonsopgangen en -ondergangen, vliegroutes en samenzweringstheorieen die voorgaande trefwoorden combineren. Maar als ervaringsdeskundige kan ik het niet laten om ook mijn verhaal wereldkundig te maken.

Half drie, donderdagmiddag. Nieuws. Schiphol wellicht dicht? Fuck. Onze vlucht naar Londen: 20.10 vanaf Rotterdam. Zal dat dan ook niet..? Nee, telefonisch contact met de luchthaven leert dat ook dat niet zal. Fuck. Geen Londen. In potentie een briljant weekend: heerlijk weer, goede feesten, goede slaapplek. Maar IJsland weet zich nog minder populair te maken met hun eigen versie van Mount Doom.

Wat dan? Als de natuur je niet ver weg laat gaan, moet je het dichterbij zoeken, zo dachten wij. En omdat dat oud-Hollands klinkt, gingen we ook oud-Hollands. Een poldertour! Heerlijk vis gegeten bij Vis in Hoorn. Een verlaten kaasmarkt in Edam. Jan Smit en veel Japanners in Volendam. EUR 5,20 om Marken binnen te mogen (inclusief parkeren, dat wel). Wit pils in de zon op een terras in Haarlem. Ik was er nog nooit geweest. En ik zal er ook wel weer een tijd niet komen. Want zoals je in Zuidoost-Azie wel eens tempelmoe kan worden, kan je in Nederland poldermoe worden. Desanlniettemin: een waardig plan B voor een weekend Londen. Ik was toerist in Nederland. En het t-shirt kocht ik in Bataviastad.


Tulpen uit Hoorn, door mijn cameralens.


Eenzame kaasjongen in Edam, door mijn cameralens.


Volgzame schapen op een brug in Marken, door mijn cameralens.


Marken in April, door mijn cameralens.

zaterdag 10 april 2010

We kunnen weer


Geen cruiseterminal. Hopelijk wel een nekschot voor degene die dat idiote business plan ooit heeft bedacht. Sinds 1 april is het Zuiderstrand gewoon weer open voor de beste strandtenten van Den Haag. Zoals het hoort. Vandaag was het er prachtig. Dus waren wij daar. Zoals het hoort.

donderdag 1 april 2010

Freek


Freek de Jonge heeft een nieuwe CD en daarom trad hij afgelopen zondag op in de Haagse poptempel. We waren benieuwd. Bij binnenkomst kregen we de eerste verrassing. Stoelen. In het Paard. Van Troje. Odysseus en zijn maten zouden zich schamen. Nadere inspectie van de zaal maakte het wel wat logischer: we brachten de gemiddelde leeftijd met 37 jaar naar beneden. Freek ging er zelf ook regelmatig bij zitten. Toch wel passend dus. Wij bleven overigens staan. Aan de bar. Die dicht was. Los daarvan: intense show. De man straalt leven uit alsof hij er zelf te veel van heeft. De songs zijn tekstueel en muzikaal goed. De toetsenist leek zo uit de Josti-band gestapt ("Hallo, ik ben Jos Tiband.") maar speelde desalniettemin strak. Freek zingt over helden als Ramses en Armand (u kent hem wel van "Ben ik te min" en het minder mainstraim "Blommenkinders, gooi die stiletto's weg"). Ook over ouderdom, jeugd en eenzaamheid. En over liefde. Hella doet het licht en geluid. En luistert hoe haar man haar rechtstreeks, en plein publique vol overgave de liefde verklaart, zijn bestaan dankt aan haar. Ontroerend. Ook voor het staande publiek. Het nummer samen met Hella (Freek op gitaar, Hella op viool) is minder strak gespeeld maar hij geniet om met zijn chick op te treden. Rock & roll? Nee. Freek is ook niet echt rock & roll. Freek heeft teksten als "In de liefde lost alles op". En dat is natuurlijk ook zo. Tussendoor maakt hij grappen. Over Twitter en Sven Kramer. Het was een avond zonder pils in de poptempel. En we hebben genoten.